Sep 26, 2009

Namanya Si Debab

Bangun pagi terus pergi dapur buat frosting cupcake. Seronok kan rutin harian saya? Hari ni maksu datang tengok saya buat frosting. Dia pun sibuk nak belajar tapi maaflah sebab masa tu tinggal lagi 2 cupcake yang belum frost. Malaslah nak ulang balik setakat nak ajar macam mana nak buat frosting cream tu. Lain kali datang awal sikit ya? Sama juga macam kita pergi tengok wayang, 15 minit pertama tu kalau terlepas memang dah takde guna sebab kemungkinan besar kita akan lambat faham jalan cerita atau mungkin tak faham langsung. Ingat, 15 minit pertama adalah waktu yang terpenting sekali!

Ibu kata frosting saya makin hari makin comel. Terima kasih, ibu. Semua orang bagi cadangan untuk saya buat bisnes kecil-kecilan. Hurm, boleh jadi jutawan senyap (silent millionaire). Oh, saya baru je baca 2 muka surat pertama buku "Menjejaki Jutawan Senyap". Mungkin saya akan ikut jejak langkah mereka. Tapi bila? Tak tahulah. Bagaimana? Tak pastilah saya. Ada masa ke? Mungkin tidak =P




Budak bulu warna kuning. ewieee


And here I present you the cake decorator... Miss Debab!

Baiklah. Tinggalkan cerita cupcake itu. Saya dah mandi. Dah wangi dan cantik. Sekarang nak keluar pergi beraya ke rumah Ustazah Salamah. Dah lama tak jumpa beliau. Ibu kata beliau sangat rindu akan saya. Anak murid kesayanganlah katakan. Ya, saya memang baik dan berpekerti mulia. Sebab itu ustazah sayang saya. Perasan lagi.


Cik Debab lepas mandi dan wangi menjadi berseri-seri macam mak datin.

0 gossips:

 
When Someone's Talking... © 2008 Template by Exotic Mommie Illustration by Dapina